-
1 zbić
глаг.• бить• биться* * *1) (argumenty) разбить, опровергнуть (доводы)2) zbić (pobić) избить3) zbić (rozbić) разбить4) zbić (złączyć) сбить (соединить)5) zbić (z tropu), poplątać, stropić, wytrącić сбить (с толку), смутить6) pot. zbić (pieniądze) разг. сбить, нажить, сколотить (деньги)ubić (np. masło) сбить (напр. масло)naprowadzić, skierować сбить (напр. разговор)obniżyć (np. cenę, temperaturę) сбить (напр. цену, температуру)otrzeć, zadrapać сбить (натереть)przesunąć, sprowadzić, zepchnąć, zsunąć сбить (оттеснить, сместить, заставить отклониться)zestrzelić сбить (подстрелить)sklecić, stłoczyć, zebrać сбить (собрать)pogmatwać, pokrzyżować сбить (сорвать, спутать)zdeptać (zniszczyć) сбить (стоптать, повредить)potrącić, strącić сбить (сшибить)* * *zbi|ć\zbićty сов. 1. сбить;\zbić deski сбить (сколотить) доски; \zbić z nóg сбить (свалить, сшибить) с ног;
2. разбить, расколоть;\zbić talerz разбить (расколоть) тарелку;
3. избить, поколотить, побить;\zbić kijem избить палкой;
4. перен. опровергнуть;\zbić argumenty опровергнуть аргументы; ● \zbić kapitał (pieniądze) разг. нажить (сколотить) капитал (деньги); \zbić z tropu (z panta-łyku) сбить с толку (с панталыку)
* * *zbity сов.1) сбитьzbić deski — сбить (сколоти́ть) до́ски
zbić z nóg — сбить (свали́ть, сшиби́ть) с ног
2) разби́ть, расколо́тьzbić talerz — разби́ть (расколо́ть) таре́лку
3) изби́ть, поколоти́ть, поби́тьzbić kijem — изби́ть па́лкой
4) перен. опрове́ргнутьzbić argumenty — опрове́ргнуть аргуме́нты
•- zbić pieniądze
- zbić z tropu
- zbić z pantałyku -
2 stłuc
stłu|c\stłuckę, \stłuccze, \stłuckł, \stłucczony сов. 1. разбить, расколоть;\stłuc szklankę разбить (расколоть) стакан; \stłuc talerz разбить тарелку;
2. разг. расшибить, ушибить;\stłuc kolano расшибить колено;
3. разг. избить, побить, поколотить+1. zbić, rozbić 3. sprać, zlać, zbić
* * *stłukę, stłucze, stłukł, stłuczony сов.1) разби́ть, расколо́тьstłuc szklankę — разби́ть (расколо́ть) стака́н
stłuc talerz — разби́ть таре́лку
2) разг. расшиби́ть, ушиби́тьstłuc kolano — расшиби́ть коле́но
3) разг. изби́ть, поби́ть, поколоти́тьSyn:
См. также в других словарях:
stłuc — dk XI, stłukę, stłuczesz, stłucz, stłukł, stłuczony, stłukłszy 1. «zniszczyć jakiś kruchy przedmiot przez uderzenie, rozbicie na części; zbić, rozbić» Stłuc lustro, szklankę, wazon. Stłuc szybę kamieniem. 2. pot. «uderzyć o coś mocno jakąś… … Słownik języka polskiego
nalać — dk Xb, nalaćleję, nalaćlejesz, nalaćlej, nalaćlał, nalaćlali a. nalaćleli, nalaćlany nalewać ndk I, nalaćam nalaćasz, nalaćają, nalaćaj, nalaćał, nalaćany 1. «lejąc wprowadzić płyn do czegoś» Nalać wody do miski, wina do kieliszka, zupy na talerz … Słownik języka polskiego
nakłaść — dk XI, nakłaśćkładę, nakłaśćkładziesz, nakłaśćkładź, nakłaśćkładł, nakłaśćkładziony, nakłaśćkładłszy «umieścić dużo czegoś na czymś» Nakłaść dużo kaszy na talerz. Nakłaść węgla do pieca. Nakłaść jabłek do kosza. ◊ pot. Nakłaść coś komuś w uszy,… … Słownik języka polskiego
